ANG TAO

Wangis ng Diyos, sa mundo'y nabuhay,                                                            

takdang-kapalaran sa kanya'y ibinigay,

mahalin at magmahal sa kapwa nang tunay, 

isang tungkuling di-dapat talikdan.

                                                                                        

Pagmasdan mo't hayun iba-iba,

gawi't kilos, paniniwala'y kanya-kanya,

may mabuting mithi, may mabuting nasa,

may masamang layon, may masamang pita. 

                                

Kung pagkalilimi'iy, walang likas na masama,

kalayaa'y taglay sa anumang magagawa,

magkasala't magpatawad di na kakatwa,

kalikasan ng tao Diyos na ang huhusga.

Ngunit pakasuriin ma'y di na ipagtataka,

may bahid ng gulo sa mundong kayganda,

pagkutya't paghusga sa taong likha niya,

iba'y nabubulid sa pighati't dusa.

                                                                                                                         

Nguni't sadya yatang lahat ay may wakas,

sa hantungan niya'y nagiging mabuti ang lahat,

sa buhay sandali, buti'y nasisipat,

pagsisisi ng tao'y likas ding kaakibat.